I had a dream..

Het moet zondagochtend zijn, nog vroeg. Ik ben half wakker en lig in bed in een immens grote, rommelige slaapkamer. Langzaam dringt het tot me door…herrie buiten. Van wat? Het is amper zeven uur! Straks worden de anderen nog wakker. Waar slapen die eigenlijk? Ik stap uit bed en loop naar een andere kamer: Cristel is daar, ook wakker. Samen gaan we naar een huiskamer en daar zien we, tegen het huis geparkeerd, een donkerrode ‘van’. Eén of ander apparaat spuugt vieze troep naar de buren. De voordeur blijkt geblokkeerd, maar na enig zoeken in dit grote huis vinden we een uitgang naar buiten. Daar is ook de buurman, geheel verlegen met de zaak. “Henk, wat gebeurt er?” Daar komt Carla, helemaal over haar toeren. “Ja, wij wisten ook niet dat ze vandaag zouden komen.” Ook Michiel verschijnt ten tonele: razend over de herrie op deze vroege zondagochtend. Wat is er aan de hand? Buurman’s hele vogelvilla en andere bijhokjes, waarvan ik niet eens wist dat ze er waren moeten verplaatst.

Op een andere plek hangt één of andere figuur in een boom: “Jullie hadden de bomen toch al opgekroond?” “ja, door Bob, een beunhaas die het verknoeid heeft.” Nou, zoiets had ik al gedacht. Maar wat nu? Waarom staat die auto op mijn terrein? Het opperhoofd van het team geeft antwoord: “Ja hoor, dit kon niet anders en uw bomen moeten er ook uit.” Dit tot Michiel. Henk en Carla barsten haast in snikken uit. Mijn tuin is bijna geheel vernield met diepe sporen in de perken. Michiel spreekt het verlossende woord: “Oprotten!”

En daarna werd ik echt wakker met geen enkele herinnering aan deze droom. Pas als ik Cristels mailtje en het webverslag uit San Diego heb gelezen, schiet deze hele droom me te binnen. Ik kijk gauw naar buiten en bij de buren is alles pais en vree…..