Na (te) lang wikken en wegen besloot ik mijn verjaardag te vieren in Haarlem. Zowel Michiel als Pieter had dit aangeboden: het zou minder stress opleveren voor mij. En eigenlijk wilde ik deze bizondere verjaardag wel vieren.

Een beetje laat ging er een mail uit naar familie en vrienden. Betty en Erica reageerden prompt! Geweldig! Maar jammer Betty, dat we aan ‘echt kletsen’ niet toekwamen. Ik verheug me op je komst naar Colmschate, maar ook petje af voor je komst helemaal naar Haarlem. Daarna was er iets mis met mijn mail en skype en juist toen ik in wanhoop Tiemen wilde bellen (Die had mijn ADSL gerealiseerd), herinnerde ik mij zijn raad: kijk naar de lampjes in je meterkast en als er maar twee lampjes branden (en bij inspectie bleekdat zo te zijn): haal de stekker eruit en na een poosje weer erin. Tja, welke stekker? Ik zag er twee en rukte ze er allebei uit en na wat denken en aanmoediging van mijn ‘hulp’ die niets weet van PC’s, de stekkers er weer ingestoken en ziet: het wonder was geschied: skype gaf weer in groen aan wie aanwezig waren op het net en het regende inene van de mails. Pfoei, het zweet van de wenkbrauwen geveegd en gauw de mailen bekeken. Atie en Dirk reageerden vanuit Oost-europa, en nee dus, ze waren nog lekker weg en konden niet komen. Enfin. zo waren er meer en uiteindelijk…nou ja, dan gaan we over naar

zondag 24 september…. de nacht van zaterdag op zondag in Haarlem was zeer onrustig voor deze dorpse oude dame…er reden brommers met veel herrie en er werd zeer hard gesproken in de straat…. Maar nou ja, de 24ste september was ik toch vroeg wakker en ik bakte mijn tempé in mijn nachtpon, die ‘s avonds nog naar olie stonk en ik las wat in mijn boek en ineens stond Michiel fris gebaad voor mijn neus. Met een cadeau!!

Zelf maar eens aankleden in verjaarsgewaad en gezicht een beetje opgemaakt. En toen maar wachten, want Pieter, Marianne en Neleke zouden uit de kerk naar ons toekomen. En zo kon ik gezellig met mijn kleindochter spelen tot de visite kwam. Stom toevallig komen Bram, Anneke, Jan, Ineke en Adriaan tegelijk binnen. O, ze hebben leuke cadeautjes! Jan heeft een schaal met allerlei plantjes, ik moet nog eens goed kijken..Ineke brengt een handschoen mee…maar wat voor één… op iedere vinger een ander dier. Ik moet wel even oefenen voordat ik een goede voorstelling kan geven voor Neleke. Bram en Anneke geven me het boek van Hella Haasse, haar laatste.

Ik zal het met veel aandacht moeten lezen, maar Anneke zal mij nog wat achtergrond informatie sturen. Erica, Guido en Betty komen ook ongeveer tegelijk. Ik heb nog even een goed gesprek met Betty, maar dan komt alles tegelijk…. Victor met zijn hele gezin, wat leuk! Het was er niet van gekomen om Samuel te bekijken en nu is ook hij al meer dan een jaar oud! En Carmen Victoria, wat een dotje met haar leuke staartjes. Het contact tussen de achternichten laat effe op zich wachten, maar Neleke is wel helemaal beduusd als ook zij een pakje krijgt van Tante Sheila en oom Victor… aangeboden door Carmen Victoria, een boekje …Oma moet het wat haastig voorlezen, want wie maken allemaal hun opwachting? Onno met een leuke foto van Michiel, al ingelijst, en Thies met een boek… Tiemen met een kakelverse bos bloemen … het is te veel om op te noemen. Michiel heeft maar één vaas in huis en die staat al vol met maar de helft van Joke’s zonnebloemen. De vele bloemen moeten er dus bij in de emmer. Maar ze staan nu prachtig in verschillende vazen in mijn kamer en serre. De ‘jongens’ toveren zoutjes, drankjes ((nou ja, oké er was maar één appel(taart)) en dat was effe niet genoeg))…maar er was zoveel meer… Ik zwierf van hier naar ginter en probeerde met iedereen een praatje te maken, maar ik zag heus wel hoe goed het ging met drank en eten… hiervoor ook dank aan Erica… Pieter vond zelfs nog tijd om met dochter en achternichtje naar de speeltuin te gaan. Op mijn uitnodiging stond geloof ik: niet na zessen. Klinkt wat cru; ik bedoelde natuurlijk niet na zessen komen, maar wel blijven! Tenslotte moesten een aantal mensen maandag toch wel weer aan het werk. Zo kon ik Sheila overhalen toch een hapje mee te eten … volgens mij vonden de kinderen het ook best lekker. Maar ja… dan is het feest toch echt afgelopen en zo is de kamer ineens leeg.

Ik heb nog heerlijk geslapen bij Michiel en thuis had ik het druk met mijn bloemen.

Betty, ik verheug me er op al je bolletjes te poten als de tijd daar is. Erica, ik heb het inmiddels druk met corrigeren bij Ageeth en Bram en ik wil er toch wel rustig de tijd voor nemen om je koffie te testen zonder het apparaat op te blazen. Ineke moest met schaamrood op de kaken bekennen dat ze wel leuk fotografeert, maar nog niet weet hoe je die foto’s wegmailed. Heel grappig, want Joke is ook pas met dit experiment begonnen. Dus…heb ik maar wat gescanned en geplaatst (! ja gelukt) en daar zal iedereen het mee moeten doen!

DE KLUSSERS KOMEN!

Ieder jaar voor mij een grote verrassing dat de klussers weer in grote getale opkomen. Dit jaar extra feestelijk omdat Cristel in het land was.

Mijn overpeinzingen: wanneer was toch de eerste keer? Ik ben in november 1990 verhuisd van de Lambrecht naar Deventer. Ik vermoed dat de eerste keer was in voorjaar of zomer 1991?

Toen ik nog in het huis op de Lambrecht woonde was ik nauw betrokken bij de SOOS. Vergaderingen werden in het huis gehouden en ik herinner me vaag dat ik zelfs een keer in WINDKRACHT 17 heb geschreven. Ik werd spontaan de soosmoeder genoemd en ik was zeer vereerd met deze titel. En dit was dan ook de reden dat de soosleden spontaan aanboden om mijn nieuwe huis in Colmschate te helpen opknappen. Ik herinner me dat Hanneke en haar echtgenoot er waren. Er werd driftig geschilderd: deuren of zo? Mijn hemel is dat al 15 jaar geleden? Hadden we toen al BBQ op het terras? Sliepen er toen ook zoveel mensen op de toen nog onbetimmerde zolder? Wat jammer toch dat ik noch foto’s, noch video daarvan heb. Het zijn toch ook dierbare herinneringen. Oude klusgangers zijn afgevallen, nieuwe zijn er bij gekomen en de SOOS bestaat allang niet meer. Er is getrouwd en er zijn kindertjes geboren en ook die zijn aanwezig geweest op de klus week-ends. Maar goed, ik zal ophouden met meimeren en effe een verslagje maken van 2006.

Dit keer begon het week-end eigenlijk al op vrijdag… Michiel, Cristel, Erica, Pieter, Marianne en Neleke kwamen in de loop van vrijdag en ik had rijst gekookt en wat bijgerechten gefabriceerd. Waren er nog meer? Vergeef mij, mijn geheugen laat mij in de steek op deze drukke dagen. Als je de DVD bekijkt was er al aardig wat bier doorheen gegaan op vrijdagavond… en o ja, we hadden bezoekers…Arie en zijn echtgenote en niet te vergeten: twee reusachtige honden. Ondanks het gedreutel van de twee reuze Deense Doggen was het best wel gezellig. Nou ja, ze knauwden een borstel en een mandje voor onkruid kapot, maar ze zouden ook ons kapot geknauwd kunnen hebben als het geen huisdieren waren. Neleke, die bij mij op de kamer sliep, en ik waren zaterdag vroeg wakker en stonden toen ook maar op en speelden in de serre. Michiel en Cristel gingen boodschappen doen en daarna druppelden de klussers binnen. Het was lunchtijd en Marianne smeerde zich mottig. Boterhammen. Daarna werd er toch snel begonnen met schuren. Tiemen werd op weg hiernaar toe gesommeerd de aanhanger van Bram Hamming in Harfsen op te halen: vóór 2 uur moest de troep uit de schuur naar de stort gebracht. Geweldig, ook al weer gelukt. De verwilderde klimop bij de schuur werd drastisch teruggesnoeid.

Vrijdag was ik met met Cristel en Michiel naar BCC geweest en kocht ik zomaar (ja, ik moet er echt van blozen) twee platte TV’s. Folkert en Ronald sloten deze aan in zitkamer en slaapkamer. Inmiddels DVD van klusweek-end op de platte buis bekeken. Beeld geweldig, maar muziek klopt niet helemaal, sorry. Inmiddels was het schuren van de ‘schuur’ klaar en werd er driftig geverfd, zelfs door mijn kleindochter, Neleke, gehuld in haar knalrode overall en idem klompen, door Cristel en Michiel gekocht in de Coop.Bathmen.

Tiemen waste mijn auto, en dat was ook hard nodig. Ik kocht ook nog een fietsje voor Neleke en die haalden we om 5 uur op. Neleke trots fietsend op de stoep en Marianne ernaast.

Inmiddels was de schuur prachtig woudgroen geschilderd en werd het toch tijd voor een beetje pret. In de keuken was het druk met mensen die salades en pindasaus klaarmaakten. Sateetjes werden geregen, een mooi stuk vlees in aluminium verpakt. Zoiets is voor mij zo relaxed, wetend dat ik niets te maken heb met het voer. Er vielen druppels en zo kwamen de grondzeilen van Onno te pas: het eerste zeil werd op een of andere manier aan van alles vastgemaakt en hoera! een deel van mijn vijver was gevrijwaard van regen.

Het tweede zeil was iets problematischer, maar ook dt werd op de een of andere manier aan bomen vastgemaakt. Toen kon het BBQ vuur aangestoken en hadden we een werkelijk zaaalige maaltijd. Er was inmiddels voldoende hout voorradig voor het traditionele vuur. Wij zaten lekker droog en het vuur in de korf was heet genoeg om buien te doorstaan. Er werd natuurlijk weer luid gezongen (Pater Moeskroen). Harry, Tom en Liedeke waren vanwege kroost reeds vertrokken, en ja..Erica al in de loop van de dag.. De volgende dag, zondag….Jacqeline heeft niet zo lekker geslapen in de serre naast de nachtbrakers, tja…dat hoorde ik achteraf…er was nog een hoop pret rond het kampvuur en als je dan ernaast in de serre moet slapen… Anyway, ook Neleke was vroeg wakker en Marianne was maar wat blij dat Jacq zich ontfermde over Neleke en zij opgekruld in een deken op de bank verder kon slapen.

En ach ja, dan komt het afscheid. Een ieder is wat warrig opgestaan, gelukkig stond ontbijt klaar, en dan vertrekt men één voor één of twee voor twee en dat was dan het einde van het KLUS WEEK-END 2006. Gelukkig bleef Cristel tot dinsdag,,,,

kapotgebeten!
Originally uploaded by beo1.

KLUS